ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑΣ 

Γραπτές αναφορές γι αυτό που αργότερα θα γίνει γνωστό ως Ρεφλεξολογία, συναντάμε για πρώτη φορά τον 14ο αιώνα.

O Harry Bond Bressler αναφέρει στο βιβλίο του “Η Θεραπεία των Ζωνών”, “...η πιεσοθεραπεία ήταν γνωστή στις κεντρικές χώρες της Ευρώπης και εφαρμόζονταν από την εργατική τάξη αυτών των χωρών ως επίσης κι από εκείνους που φρόντιζαν τις ασθένειες των βασιλέων και της ανώτερης τάξης”. (Zone Therapy by Harry Bond Bressler)

Το 1582 εκδίδεται ένα απο τα πρώτα συγγράμματα για την "Θεραπεία των ζωνών" απο δύο Ευρωπαίους γιατρούς, τους Dr. Adamus και Dr. Atatis.

Tο 1890 o Sir Henry Head διεξάγει νευρολογικές μελέτες και συσχετίζει ζώνες στο δέρμα που παρουσίαζαν υπερευαισθησία στην πίεση, με όργανα που ασθενούσαν. Μετά απο πολλά χρόνια κλινικών ερευνών εγκαθιδρύει αυτό που έγινε γνωστό ως "Οι ζώνες του Head" ή "ζώνες του υπεράλγους". Απο κει ξεκινάει επι της ουσίας η μελέτη των αντανακλαστικών.

Την ίδια περίοδο οι Γερμανοί εξέταζαν την επιδραση της μάλαξης στη θεραπεία των ασθενειών. Στις αρχές του 1900 οι τεχνικές μάλαξης αναπτύχθηκαν στη Γερμανία κι έγιναν γνωστές ως "αντανακλαστική μάλαξη". Τότε ήταν και η πρώτη φορά που τα οφέλη των τεχνικών της μάλαξης αποδόθηκαν αποκλειστικά σε αντανακλαστικές δράσεις.

Το 1893 ο Dr. Alfons Cornelius ήταν πιθανόν ο πρώτος που εφάρμοσε μάλαξη στις "αντανακλαστικές ζώνες" και το 1902 εκδίδει το χειρόγραφό του "Σημεία πίεσης, η προέλευση και η σημασία τους".

Στην άλλη άκρη της Ευρώπης, την ίδια περίπου εποχή, ξεκινάει η Ρωσική ενασχόληση με τα αντανακλαστικά.

Ο ιδρυτής της Ρωσικής φυσιολογίας Ivan Sechenov (ο οποίος ανακάλυψε την εγκεφαλική αναχαίτιση των νωτιαίων αντανακλαστικών) εκδίδει το 1870 το δοκίμιο με τίτλο “Ποιος πρέπει να ερευνήσει τα προβλήματα της Ψυχολογίας και πώς”. Οι ψυχολόγοι της ομάδας του Vladimir Bekhterev - ιδρυτή του Ινστιτούτου του Εγκεφάλου στο St Petersburg – με αφορμή αυτό το δοκίμιο, ξεκινούν τη μελέτη για την αντιμετώπιση ψυχολογικών προβλημάτων μέσω των αντανακλαστικών. Την ίδια εποχή ο Ivan Pavlov (1849 – 1936) διαβάζει την εργασία του Sechenov και θεωρεί το βιβλίο του “Αντανακλαστικά στον εγκέφαλο” σαν την πιο σημαντική θεωρητική πηγή σχετικά με τον προσδιορισμό της συμπεριφοράς μέσω εξαρτημένων αντανακλαστικών.

Ενώ η έρευνα ξεκίνησε στην Ευρώπη, η εξέλιξη και εδραίωση της Ρεφλεξολογίας στη σύχρονη μορφή της έγινε στην Αμερική, κυρίως απο τον Dr William Fitzgerald, που θεωρείται ο ιδρυτής της Θεωρίας των Ζωνών και αποτελεί τη θεωρία πάνω στην οποία βασίζεται η σύγχρονη Ρεφλεξολογία. Αυτός είναι ο λόγος που η Ρεφλεξολογία πολλές φορές αναφέρεται και ως Ζωνοθεραπεία.

Ο Dr William Fitzgerald γεννήθηκε στο Connecticut το 1872. Αποφοίτησε από την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Vermont το 1895 και έκανε την πρακτική του στη Βιέννη και το Λονδίνο.

Η σπουδές του και η έρευνά του οδήγησαν τον  Fitzgerald στην ανακάλυψη ότι, με την εφαρμογή πίεσης στα δάκτυλα, δημιουργούνταν ένα τοπικό αναισθητικό αποτέλεσμα στο χέρι, στο βραχίονα, στους ώμους, στη μασέλα, στο πρόσωπο, στο αυτί και στη μύτη.

Εφάρμοζε την πίεση χρησιμοποιώντας σφιχτές ελαστικές λωρίδες στο μέσο τμήμα κάθε δακτύλου, ή μικρές λαβίδες που τοποθετούσε στα άκρα. Με αυτη την τεχνική μπορούσε να εκτελεί ακόμα και μικρές χειρουργικές επεμβάσεις.

Ο Dr. Fitzgerald εξελίσσοντας ακόμα περισσότερο την εργασία του, ταξινόμησε το σώμα σε ζώνες, τις οποίες χρησιμοποιούσε για να πετύχει αναισθητικό αποτέλεσμα. Ασκώντας πίεση σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος,παρατήρησε οτι κάποια άλλα σημεία στην ίδια ζώνη του σώματος,  επηρεάζονταν.

Ο Fitzgerald διαχώρισε το σώμα σε δέκα κάθετες ζώνες από την κορυφή της κεφαλής μέχρι τα άκρα των δακτύλων των ποδιών. Ο αριθμός δέκα ανταποκρίνεται στον αριθμό των δακτύλων των χεριών και των ποδιών. Κάθε δάκτυλο του χεριού και του ποδιού αντιστοιχεί σε κάποια ζώνη. Ο αντίχειρας και το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού πέφτουν στην ζώνη 1. Τα μικρά δάχτυλα ποδιού και χεριού πέφτουν στη ζώνη 5.

Η θεωρία είναι ότι τα μέρη του σώματος που βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη ζώνη αλληλοεπηρεάζονται.

Στο βιβλίο του "Θεραπεία των Ζωνών", ο Fitzgerald περιγράφει πως ανακάλυψε την κεντρική ιδέα της θεραπείας των ζωνών. "Συμπτωματικά ανακάλυψα ότι η πίεση με ένα "καθετήρα" στο βλεννογόνο της μύτης (εκεί που το δέρμα ενώνεται με τη μυξώδη μεμβράνη) έδωσε ένα αναισθητικό αποτέλεσμα σαν να είχε εφαρμοστεί διάλυμα κοκαίνης. Στη συνέχεια ανακάλυψα ότι υπήρχαν κι άλλα σημεία στη μύτη, στο στόμα, στο λάρυγγα και στις δύο επιφάνειες της γλώσσας, τα οποία εάν πιέζονταν σταθερά αναισθητοποιούσαν συγκεκριμένες αισθητήριες περιοχές. Επίσης, ότι πιέσεις που ασκούνταν σε οποιαδήποτε σωματική απόφυση, στα χέρια, στα πόδια και πάνω στις αρθρώσεις, προκαλούσαν το ίδιο χαρακτηριστικό αποτέλεσμα στην ανακούφιση του πόνου. Επίσης ανακάλυψα ότι όταν ο πόνος είχε περάσει, τις περισσότερες φορές είχε ανακουφιστεί και η αιτία που προκαλούσε τον πόνο. Αυτό με οδήγησε να χαρτογραφήσω τις διάφορες περιοχές και τους συσχετισμούς τους, ως επίσης να σημειώσω τις συνθήκες που επηρεάζονταν μέσω αυτών. Ονόμασα αυτή την επιστήμη "Θεραπεία των Ζωνών" .

Το 1915 ο Bowers έγραψε το άρθρο που περιέγραψε αυτή τη θεραπεία πρώτη φορά δημοσίως και την αποκάλεσε "Θεραπεία των Ζωνών". Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό για Ολους με τον τίτλο "Για να σταματήσετε τον πονόδοντο πιέστε τα δάκτυλα του ποδιού σας".

Όπως ήταν αναμενόμενο το άρθρο αυτό προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον αλλά και αμφισβητήσεις.

Το 1917 η συνδυασμένη δουλειά των Fitzgerald και Bowers εκδόθηκε στο βιβλίο “Θεραπεία των Ζωνών”. Διαγράμματα των ζωνών του ποδιού και τα αντίστοιχα τμήματα των δέκα ζωνών του σώματος εμφανίστηκαν στην πρώτη έκδοση αυτού του βιβλίου. Αλλά οι αντανακλαστικές ζώνες των ποδιών - τόσο κρίσιμες στη σύγχρονη Ρεφλεξολογία - δεν είχαν τραβήξει την ιδιαίτερη προσοχή του Dr. Fitzerald.

Τόσο ο Fitzgerald όσο και οι θεωρίες του δεν έγιναν αποδεκτές με ενθουσιασμό από το ιατρικό κατεστημένο γενικά, αλλά ένας φυσικός, ο Dr. Joseph Shelby Riley, χρησιμοποίησε αυτή τη μέθοδο για πολλά χρόνια. Ο Dr. Riley εξευγένισε τις τεχνικές και κατασκεύασε τα πρώτα λεπτομερή διαγράμματα και σχέδια των αντανακλαστικών σημείων που βρίσκονται στα πόδια. Στις ήδη υπάρχουσες κάθετες ζώνες, πρόσθεσε την ανακάλυψή του των οκτώ οριζοντίων γραμμών. Το πρώτο βιβλίο του "Η θεραπεία των Ζωνών Απλοποιημένη" εκδόθηκε το 1919. Έγραψε τέσσερα βιβλία, κυρίως αφιερωμένα στη θεραπεία των ζωνών.

Από τη Θεωρία των Zωνών στη Ρεφλεξολογία.

Οι Fitzgerald, Bowers και Riley ερεύνησαν, ανέπτυξαν, εφάρμοσαν και εδραίωσαν τη θεωρία της θεραπείας κατά ζώνες, αλλά η βοηθός του Dr. Riley, η Eunice Ingham ήταν αυτή που συνέβαλε τα μέγιστα στη χαρτογράφηση, διάδοση και εγκαθίδρυση της σύγχρονης Ρεφλεξολογίας.

Η Eunice Ingham (1879 – 1974) διακαιωματικά αποκαλείται η μητέρα της σύγχρονης Ρεφλεξολογίας. Χρησιμοποιούσε τη θεραπεία των ζωνών στη δουλειά της, αλλά είχε την πεποίθηση ότι τα πόδια πρέπει να είναι ο συγκεκριμένος στόχος για θεραπεία, εξ’ αιτίας της υψηλής αισθητήριας φύσης τους. Χαρτογράφησε τα πόδια σε σχέση με τις ζώνες και τις επιδράσεις τους στην υπόλοιπη ανατομία, μέχρι που σχεδίασε στα πόδια ένα χάρτη ολόκληρου του σώματος.

Η Eunice Ingham παρουσίασε τη δουλειά της στο κοινό και έδωσε πολλές διαλέξεις σε συνέδρια. Δίδαξε τη Ρεφλεξολογία σε φυσιοθεραπευτές, φυσιοπαθητικούς, οστεοπαθητικούς και μασέρ. Έγραψε δύο βιβλία, το 1938 "Ιστορίες που μπορούν να πουν τα πόδια" και το 1963 "Ιστορίες που έχουν πει τα πόδια". Σήμερα η κληρονομιά της συνεχίζεται υπό τις οδηγίες του ανιψιού της Dwight Byers ο οποίος διευθύνει το Διεθνές Ινστιτούτο Ρεφλεξολογίας στο St. Petersburg.

Πηγές:

Issel, Christine, Reflexology: Art, Science and History, New Frontier Publishing, 1951

Lamboley, Denis, La Reflexologie pour tous, Marabout, 2001

Dougans, Inge and Ellis, Suzanne, Ρεφλεξολογία, Εκδόσεις Αλκυών, 2000

http://myreflexologistgr.blogspot.gr

Η ιστορία του Τάι Μασάζ.

Η ιστορία του Τάι Μασάζ

Το Τάι μασάζ είναι μια πανάρχαια θεραπευτική τέχνη. Η προέλευσή του εντοπίζεται στην Ινδία, σε ένα θεραπευτικό σύστημα που τα ίχνη του βρίσκονται 3.000 χρόνια πίσω και έχει κοινές ρίζες με την Γιόγκα, την Αγιουρβεδική Ιατρική και την πνευματική άσκηση. Λαϊκοί θρύλοι αποδίδουν την ίδρυση αυτής της θεραπευτικής τέχνης σε έναν Ινδό γιατρό και σύγχρονο του Βούδα αλλα και του Ιπποκρατη ονόματι Τζιβάκα Κουμάρ Μπάκα.

Τον 2ο (ή 3ο) αιώνα π.Χ., Βουδιστές μονάχοι, μεταξύ των οποίων και μέλη της κάστας των Ιατρών, μετακινηθηκαν από την Ινδία, έφτασαν στο Σιάμ (τωρινή Ταϊλάνδη) και από εκεί εξαπλώθηκαν στην υπόλοιπη Ασία. Έτσι, οι διδαχές του Τ.Κ.Μπάκα, μαζί με το Βουδισμό και την Αγιουρβέδα, διαδόθηκαν και διαμορφωσαν αυτη τη παραδοσιακη ιατρικη τεχνικη που σημερα ονομαζουμε Ται μασαζ.

Στα Ταϊλανδικά ονομάζεται «Νουάντ Μποράν», που σημαίνει αρχαίο η ιερο μασάζ. Η λέξη «Μποράν» προέρχεται από τη σανσκριτική ρίζα «πουράνα» που σημαίνει «αρχαία ή ιερή εργασία».

  Η θεραπευτικη αυτη παραδοση διατηρηθηκε στους αιωνες και σε απλουστευμενη μορφη εναι μερος της κουλτουρας του Ταυλανδικου λαου.

Η θεραπευτικη μαλαξη,η μεταφορα ενεργειας, η πιεση στα σημεια κλειδια των ενεργειακων γραμμων, oi διατασεις που θυμιζουν παθητικη χαθα γιογκα, ο  διαλογισμος, η χρηση βοτανων και η διατροφη αποτελουν την ολοκληρωμενη μορφη αυτης της παναρχαιας ιατρικης παραδοσης που διατηρειται μεχρι τις μερες μας απο Βουδιστες μοναχους και διδασκεται στη σχολη παραδοσιακης ιατρικης της WAT PO .

Πώς λειτουργεί το Τάι Μασάζ

ο Τάι Μασάζ βασίζεται στην (κοινή για τις ανατολικές φιλοσοφίες) αντίληψη ότι η ζωή στο πιο βασικό της επίπεδο είναι ενέργεια (αυτό που αποκαλείται «πράνα» στα σανσκριτικά και «τσι» στα κινέζικα).

Στο ανθρώπινο σώμα, αυτή η ενέργεια ρέει σε ένα δίκτυο καναλιών ή γραμμών, που το καθένα έχει συγκεκριμένη λειτουργία. Τα κανάλια αυτά αποκαλούνται «νάντις» στην Αγιουρβεδική παράδοση, «μεσημβρινοί» στην Κινέζικη και «σεν» στην Ταϋλανδέζικη.

Η υγεία θεωρείται μια κατάσταση δυναμικής ισορροπίας και αρμονικής ροής της ενέργειας. Δεν περιγράφεται απλά σαν καλή φυσική κατάσταση, αλλά σαν αίσθηση ζωτικότητας, δύναμης, εσωτερικής ειρήνης και χαράς.

Το Τάι Μασάζ επιδρά σε μυοσκελετικό και ενεργειακό επίπεδο. Συνδυάζει πιέσεις με τα δάχτυλα και τις παλάμες, σε σημεία-κλειδιά (acu-points) και κατά μήκος των ενεργειακών γραμμών σεν, ρυθμικές μαλάξεις, χαρακτηριστικές διατάσεις, ενεργειακή θεραπεία και διαλογισμό, όλα μαζί σε μία ενιαία εμπειρία. Σαν αποτέλεσμα, αποκαθιστά τη ροή της ενέργειας, ενισχύει τη δύναμη αυτοθεραπείας του οργανισμού, ανοίγει τις περιοχές που έχουν συμφόρηση και επαναφέρει το νου, το σώμα και το πνεύμα σε αρμονια.

Το πνεύμα του Τάι Μασάζ

Στην Ταϊλάνδη η εξάσκηση αυτης της τέχνης θεωρούταν πνευματική άσκηση και γινόταν παραδοσιακά στους Βουδιστικους ναούς. Το Τάι Μασάζ απαιτεί από τον θεραπευτή αγάπη, ενσυναίσθηση, ευδαιμονία και καθαρό νου και μόνο όταν είναι παρούσες η ανταλλαγή είναι πράγματι θεραπευτική, τόσο για τον λήπτη όσο και για τον δότη.

Θεραπευτικά αποτελέσματα του Τάι Μασάζ

- απελευθερώνει το στρες και την ένταση

- αυξάνει την ευκινησία και την ευλυγισία

- αυξάνει τη ζωτική ενέργεια

- επιφέρει βαθιά χαλάρωση

- ανακουφίζει από σωματικό και ψυχικό πόνο

- επαναφέρει τον οργανισμό σε ισορροπία

- αυξάνει τη ροή του αίματος και της λέμφου

- απελευθερώνει συναισθηματικά μπλοκαρίσματα

- αποκαθιστά συνηθισμένους μυϊκούς τραυματισμούς

- εξαιρετικό για το jet lag

- εμβαθύνει τη συνοχή νου, σώματος και πνεύματος

για τον θεραπευτή:

-ενισχύει τον διαλογισμό και την αυτοσυγκέντρωση

-αφυπνίζει την ενσυναίσθηση και την αγάπη

http://www.youtube.com/watch?v=tuQoILHxN5Q

ΡΕΖΟΥΒΑΝΣ

ΡΕΖΟΥΒΑΝΣ - Rejuvance

Τι είναι το Ρεζουβάνς
Το 1952 ο Dr. Pistor (Γαλλία) ερευνώντας θεραπευτικές μεθόδους για το Άσθμα, χρησιμοποιώντας μικροενέσεις για τοπική αναισθησία, ανακάλυψε τα ευεργετικά αποτελέσματα στην.....
κοσμετολογία. Το 1987 η Γαλλική Εθνική Εταιρεία Ιατρικής, αναγνώρισε την Μεσοθεραπεία, ως επίσημη ειδικότητα της Ιατρικής.
Στην πιο απλή μορφή της, η Μεσοθεραπεία χρησιμοποιεί προσαρμοσμένες μικροεγχύσεις ενός μίγματος υαλουρονικού οξέος, αμινοξέων, βιταμίνες και αντιοξειδωτικές ουσίες, που χορηγούνται στο μεσόδερμο στρώμα του δέρματος, από εξουσιοδοτημένο και εξειδικευμένο ιατρό.

Η Μεσοθεραπεία στοχεύει σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος και χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ενός μεγάλου φάσματος ασθενειών, περιπτώσεις πόνου και θέματα εμφάνισης του σώματος.

 
Η Μεσοθεραπεία αντιμετωπίζει διάφορες δερματικές παθήσεις όπως ακμή, κυτταρίτιδα, ραγάδες, ουλές και ρυτίδες.
Επιπλέον, χρησιμοποιείται συχνά για την εξάλειψη χαλάρωσης του δέρματος του προσώπου και του λαιμού, επιβραδύνει την εξέλιξη των ρυτίδες, και βοηθά να ανανεωθεί η επιδερμίδα, προσφέροντας μια πιο νεανική εμφάνιση.
Περιστασιακά, χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το Botox ή και Restylane για τη θεραπεία και μειώνει την εμφάνιση των ρυτίδων του προσώπου, αυλάκια, γραμμές, κλπ.
Μια άλλη χρήση της Μεσοθεραπείας είναι να υλοποιήσει την απώλεια βάρους μέσω της υγροποίησης αποθεμάτων λίπους που είναι φαινομενικά αδύνατον να φύγουν κάνοντας δίαιτα ή άσκηση. Ως αποτέλεσμα της Μεσοθεραπείας, είναι η επεξεργασία λίπους, που είτε χρησιμοποιείται από τον οργανισμό ως ενέργεια ή εκκρίνεται.
Πρόσφατα, η Μεσοθεραπεία έχει αποδειχθεί πολύ καλή επιλογή για να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία ορισμένες μορφές τριχόπτωσης. Συνήθως στην αλωπεκία. Εχει αποδειχθεί ότι διεγείρει το σώμα για να αναπτυχθούν φυσιολογικά και να αντικαταστήσει τα χαμένα μαλλιά..
Αυτή η κατάσταση, που επηρεάζει άνδρες και γυναίκες, μπορεί να προκύψει από κακή κυκλοφορία, η κακή διατροφή, καθώς και από την πλεονάζουσα παραγωγή ενός εκ των φυσικών ορμονών του σώματος - Διϋδροτεστοστερόνη (DHT).

Τα οφέλη της Μεσοθεραπείας είναι άμεσα και είναι συχνά όμοια με εκείνα που προσφέρονται από λιποαναρρόφηση (δηλαδή, μια πιο νεανική εμφάνιση).
Επιπλέον, οι μικροεγχύσεις της Μεσοθεραπείας αντικαθιστούν την επεμβατική χειρουργική και των συνδεδεμένων χρόνων αποκατάστασης.
Η Μεσοθεραπεία θεωρείται σχετικά ασφαλής και οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε θέση να επαναλάβουν τις καθημερινές δραστηριότητες αμέσως μετά τη θεραπεία.

Πώς γίνεται;

Γίνεται ενέσιμα χρησιμοποιώντας πολύ λεπτές μικρές βελόνες, ανώδυνα με ειδικό πιστόλι μικρονυγμών, αλλά και μη ένεσιμη με ειδικές συσκευές ηλεκτροφόρησης, ιοντοφόρησης ή υπερήχων.

Θα πονέσω;

Η Μεσοθεραπεία είναι σχετικά ανώδυνη. Διάφοροι παράγοντες, όπως ο τύπος του δέρματος του ασθενούς, ο αριθμός των μικροεγχύσεων κλπ, μπορεί να εμφανιστούν μερικοί μώλωπες. Οι μώλωπες συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε λίγες ημέρες. Λόγω του οτι δεν είναι επεμβατική μέθοδος, δεν υπάρχει αναισθησία, ουτε είναι απαραίτητοι επίδεσμοι, κορσέδες υποστήριξης κλπ.

Πόσο διαρκούν τα αποτελέσματα;

Σε αντίθεση με άλλες θεραπείες η Μμεσοθεραπεία απαιτεί περισσότερες αγωγές σε πρωτη φάση και περισσότερη συντήρηση όλο το χρόνο. Ανάλογα με την συγκεκριμμένη θεραπεία, ενα σχήμα απο 1-2 θεραπείες την εβδομάδα και για 4-8 εβδομέδες, είναι απαραίτητο. Μετά ακολουθεί συντήρηση κάθε 3 μήνες.
Το αποτελέσματα διαρκούν πολύ καιρό, αλλα αυτό εξαρτάται απο τον τρόπο ζωής του ασθενή.

Ένας υγιεινός τρόπος ζωής με μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή, τακτική άσκηση και άφθονο πόσιμο νερό θα βοηθήσει να παρατείνει τα αποτελέσματα.

Αντενδείξεις για τη μεσοθεραπεία

Η μεσοθεραπεία δεν πρέπει να γίνεται σε άτομα που πάσχουν από αυτοάνοσο νόσημα, διαταραχή πήξης του αίματος, ή λαμβάνουν θρομβολυτικά, αντιπηκτικά φάρμακα, ασπιρίνη, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, σε περιοχή με όγκο, ενεργό φλεγμονή ή έρπη καθώς και σε εγκύους ή λεχώνες και παιδιά.